Կրթահամալիրի հրաշալիքը

Ես շատ եմ սիրում իմ դպրոցը։ Ուրախ եմ, որ այսքան տարի սեբաստացի եմ եղել։ Դպրոցը իմ կյանքի մի մասն է կազմել ու կազմում, քանի որ այնտեղ եմ ապրել ու մեծացել, կրթություն ստացել։ Դպրոցիս հետ կապված շատ-շատ հիշողություններ  ունեմ, որոնք համոզված եմ՝ միշտ կհիշեմ, և միշտ կմնան իմ սրտում։ Ինձ համար դպրոցը իմ հրաշալիքն է՝ իր առավելություններով, իր ամեն ինչով։ Ճիշտ է, կարող է կրկնվեմ, բայց կառանձնացնեմ իմ ամենասիրելի հատվածը՝ մարմարյա սրահը։ Նախ ասեմ, որ շատ գեղեցիկ սրահ է, ամբողջը մարմարյա է։ Սովորողները հաճախ են հավաքվում այնտեղ, երաժշտություն միացնում և զվարճանում։ Սիրում եմ այդ միջավայրը, երբ ընկերներիս հետ այնտեղ ենք լինում, միասին խաղեր ենք կազմակերպում և մի լաա՜վ զվարճանում։ Նաև շատ եմ սիրում առավոտյան պարապմունքները, երբ հոգնած գալիս ես դպրոց, թարմանում, տրամադրությունդ բարձրանում, և այդքանից հետո մեծ հաճույքով  դասի անցնում։ Բա՜ մեդիաուրբաթները․․․ Ամեն շաբաթվա  ուրբաթ օրը մեզ մոտ մեդիաուրբաթ է։ Մեդիաուրբաթի ժամանակ մեր բոլոր դպրոցների ուսուցիչները, ուսուցչուհիները, նախակրթարանի երեխաները և սովորողները հավաքվում են մարմարյա սրահում, և սկսվում է մի մեծ համերգ, փառատոն։ Փառատոնի ժամանակ և՛ արտասանում ենք, և՛ երգում, և՛ պարում։ Կնշեմ ևս մի  հրաշալիք՝ քո ընտրության հնարավորությունը։ Հնարավորություն է տրվում ընտրել քեզ հետաքրքրող առարկաները, լեզուները։ Լեզուների հարցում շատ մեծ առավելություն ունես․ կարող ես ծանոթանալ մի շարք լեզուների՝ անգլերեն, ռուսերեն, վրացերեն, իսպաներեն, իտալերեն, գերմաներեն, ֆրանսերեն և պարսկերենի հետ: Առարկաների դեպքում դու կարող ես ընտրել շատ զբաղմունքներ, որոնք քեզ կարող են օգնել ապագա մասնագիտության ընտրությանը  (լուսանկարչություն, թատրոն, ազգային երգ ու պար, նկարչություն՝գունանկար, գծանկար, քանդակագործություն, ոսկերչություն, և այլն)։ Եվ կուզեմ ևս մեկ հրաշալիք նշել՝ ֆիզկուլտուրան, երբ դու ինքդ ես ընտրում, որ սպորտով զբաղվել՝ թենիս, բասկետբոլ, վոլեյբոլ, ֆուտբոլ, գիմնաստիկա, սուսերամարտ, հրաձգություն, նետաձգություն, հեծանվասպորտ․․․): Շատ հրաշալիքների մասին խոսեցի, բայց մեկ է, իմ ամենասիրելին մարմարյա սրահն է՝ իր պարերով, երգերով, մեր ընկերներով ու մարդկանցով՝ սովորողներով ու ուսուցիչներով, չմոռանանք մեր հյուրերին։ 

Շտկողական առաջադրանքներ

Մաթեմատիկա

Իմ ընտանիքը

Ողջույն, հիմա ես ձեզ կծանոթացնեմ իմ ընտանիքի անդամների հետ։ Ընտանիքս բաղկացած է չորս հոգուց՝ ես, եղբայրս, մայրս և հայրս։ Մայրս և հայրս սովորել են Ճարտարագիտական համալսարանում, և այնտեղ էլ նրանք հանդիպել են։ Մայրս ավարտել է Էներգոհամակարգի էկանոմիկա և կառավարում բաժինը, իսկ հայրս՝ Ջերմաէներգետիկայի բաժինը։ Հայրս մասնագիտությամբ էներգետիկ է և ներկա պահին աշխատում է Ատոմակայանում՝ որպես ինժեներ։ Մայրս մասնագիտությամբ տնտեսագետ է։ Բացի այդ մասնագիտությունից տարիներ շարունակ վերապատրաստվել է, ստացել մանկավարժի որակավորում և աշխատել  մեր դպրոցում՝ <<Մխիթար Սեբաստացի>> կրթահամալիրում, սակայն հիմա նա աշխատում է Մանկական զարգացման կենտրոնում։ Մայրս էլ է սովորել և ավարտել մեր դպրոցը։ Եղբայրս 3 տարով մեծ է ինձանից և ներկա պահին ծառայում է բանակում։ Ասեմ, որ նա մեր դպրոցի շրջանավարտ է եղել։ Ավարտելով մեր դպրոցը՝ ընդունվել է Հայ-Ռուսական համալսարան, կես տարի սովորել է, և գնացել բանակ։ Եղբայրս ընդունվել է Կիրառական մաթեմատիկա և ինֆորմատիկա բաժինը։ Իսկ ես <<Մխիթար Սեբաստացի>> կրթահամալիրի շրջանավարտ եմ։ Ես նույնպես որոշել եմ ընդունվել Հայ-Ռուսական համալսարան և հենց Կիրառական ինֆորմատիկա և մաթեմատիկա բաժինը, քանի որ իմ ապագա մասնագիտությանը  համապատասխան է այդ բաժինը, և փոքրուց էլ սիրել եմ մաթեմատիկան և ցանկացել եմ այդ գծով շարժվել։ 

My high school reflections

Hello, I'm Mary. I am a 12th-grade student at  "Mkhitar Sebastatsi" Educational Complex. Now, I will try to talk a little about myself, my achievements, my school years, and the reflections of my high school. I am 16 years old. I was born in 2003. I have attended Primary school of Mkhitar Sebastatsi Educational complex since the age of 2. I have achieved a lot over the years. I have participated in a lot of travellings and projects. I would like to mention the most impressive trip. It was to Gyumri, on my birthday. I will never forget this trip because it was incredible. I can’t describe what a nice time I spent during those three days with my favourite friends. I would also like to speak about my journey to Georgia, Anaklia, Anaklia’s "Future" camp. You can't imagine what nice weather there was, and the nature was marvolous․ The children were very nice and friendly, it was pleasant to talk to them and socialize with them. I made a lot of friends in Georgia, and I still keep in touch with them. The days in our educational complex are full. There are both short-term and long-term projects, discussions, guest hospitality, song and dance, various events and festivals. I have participated in many discussions on various topics, and, of course, tea-drinking was a must at all times. As I love arts, I am fond of painting, I have participated in two projects: "Against the Face", "We're painting Pirosmani, and they passed very interestingly. My school has become so dear to me that it is very difficult to say goodbye. And since I know I'm going to graduate, I know I will miss my school. When I'm done, I'm sure I'll miss my friends, my teachers, the good attitude they've shown towards us, our friendship with teachers, I'll miss the moments when we ran away from classes. Our teachers, no matter how angry they were, they loved us. I will miss our trips, which gave us the opportunity to know our country better, to walk around beautiful cities and have a nice time. I will miss the fact that during the trips there was no teacher-student relationship with teachers, there was just a friendly relationship. It was nice to be able to walk around with your favourite teachers and talk about a number of topics, you won’t believe, but we would sit down around the table with our teachers and play games with them, talk about different things. I'm sad knowing that I will miss everything I have experienced at school, everything that has become very close to my heart, but I have to move forward and look forward to my new life at university.